Jesteś w:
Lalka
Miłość Stanisława Wokulskiego do Izabeli Łęckiej jest jednym z najbardziej znanych wątków miłosnych w polskiej literaturze. Prus stworzył przemawiającą postać kupca galanteryjnego, który od pierwszego wejrzenia zakochuje się w pięknej, lecz nieco pustej i egoistycznej arystokratce i od tej chwili stara się zdobyć jej względy, to ona determinuje jego wszystkie wybory i decyzje.
Praca ta przypomina wciąganie ogromnego kamienia przez Syzyfa: jest żmudna, nie przynosi satysfakcji i w efekcie nie przyczynia się do zrealizowania zamierzonego celu. Choć Wokulski w imię miłości wyjeżdża na wojnę bułgarsko-turecką, nagle zaczyna wykazywać zainteresowanie wyścigami, spektaklami, językami obcymi czy dbać o swój strój czy powóz, pokornie znosi ironiczne docinki ze strony arystokracji oraz środowiska kupieckiego, to jednak w finale powieści ponosi uczuciową klęskę. Uświadamia sobie, że cały czas idealizował obiekt swoich uczuć, że źle zainwestował uczucia, że ostatnie miesiące były całkowitą pomyłką.
Finał wątku miłości Izabeli i Wokulskiego pokazuje trochę inną twarz każdego z tych bohaterów. Egoistyczna panna pokornieje i decyduje się wstąpić do klasztoru, a jej zalotnik „leczy” się z chorej fascynacji i dostrzega wokół siebie inne, bardziej wartościowe kobiety.
Miłość Stanisława Wokulskiego i Izabeli Łęckiej
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimMiłość Stanisława Wokulskiego do Izabeli Łęckiej jest jednym z najbardziej znanych wątków miłosnych w polskiej literaturze. Prus stworzył przemawiającą postać kupca galanteryjnego, który od pierwszego wejrzenia zakochuje się w pięknej, lecz nieco pustej i egoistycznej arystokratce i od tej chwili stara się zdobyć jej względy, to ona determinuje jego wszystkie wybory i decyzje.
Praca ta przypomina wciąganie ogromnego kamienia przez Syzyfa: jest żmudna, nie przynosi satysfakcji i w efekcie nie przyczynia się do zrealizowania zamierzonego celu. Choć Wokulski w imię miłości wyjeżdża na wojnę bułgarsko-turecką, nagle zaczyna wykazywać zainteresowanie wyścigami, spektaklami, językami obcymi czy dbać o swój strój czy powóz, pokornie znosi ironiczne docinki ze strony arystokracji oraz środowiska kupieckiego, to jednak w finale powieści ponosi uczuciową klęskę. Uświadamia sobie, że cały czas idealizował obiekt swoich uczuć, że źle zainwestował uczucia, że ostatnie miesiące były całkowitą pomyłką.
Finał wątku miłości Izabeli i Wokulskiego pokazuje trochę inną twarz każdego z tych bohaterów. Egoistyczna panna pokornieje i decyduje się wstąpić do klasztoru, a jej zalotnik „leczy” się z chorej fascynacji i dostrzega wokół siebie inne, bardziej wartościowe kobiety.