Jesteś w: Ekologia

Zanieczyszczenie i ochrona Bałtyku

Autor: Karolina Marlęga     Serwis chroniony prawem autorskim



Choć stan naszych wód jest zły widać też pozytywne akcenty. Inspekcja ochrony środowiska w badaniach wykonanych w ramach państwowego monitoringu środowiska w latach 1998 - 1999 podaje następujące wnioski w sprawie zanieczyszczenia Bałtyku:

- poziom stężenia azotanów w 1999 roku był wyższy niż 1998, a jedynie w Zatoce Gdańskiej zanotowano jego spadek

W 1999 roku stwierdzono także niezwykle wysokie stężenie azotynów w strefie przybrzeżnej morza, znajdującej się pod bezpośrednim wpływem ujść rzecznych. Najwyższe zanotowano w Zatoce Pomorskiej i Zatoce Gdańskiej.

W wyniku pogorszenia warunków tlenowych w wodach głębinowych zaobserwowano wzrost stężenia fosforanów.

- Największe zawartości metali ciężkich występują w osadach Zalewu Szczecińskiego. Blisko 10-krotnie niższe zawartości cynku i kadmu, 2-krotnie niższe ołowiu i nieznacznie niższe miedzi stwierdzono w osadach Głębi Bornholmskiej.

- W porównaniu z wynikami badań prowadzonych w 1998 roku w wątrobach ryb z 1990 roku zaobserwowano identyczną średnią zawartość cynku, o 10% niższą kadmu i 14% wyższą zawartość ołowiu. Stwierdzono istotne obniżenie zawartości miedzi aż o 55%

- Notuje się tendencja spadkowa stężeń cezu i strontu, która utrzymuje się od 1996 roku. Pozwala to szacować, że w najbliższym dziesięcioleciu nastąpi istotny spadek poziomu skażeń w Bałtyku w stosunku do lat 1986 - 1995. Kształtowanie się poziomu CS i SR w Bałtyku ilustrują tabele 19 i 20.
strona:   - 1 -  - 2 -  - 3 -  - 4 -  - 5 -  - 6 -  - 7 -  - 8 -  - 9 -  - 10 -  - 11 -  - 12 -  - 13 -  - 14 -  - 15 -  - 16 -  - 17 -  - 18 - 



  Dowiedz się więcej