Jesteś w:
Cyprian Kamil Norwid
Do Cypriana Norwida przylgnęła etykieta poety myśli. Jego wielcy poprzednicy ogromną wagę przywiązywali do zewnętrznego kształtu artystycznego dzieła. Norwid uważał, że ważniejsza jest treść i ukryte znaczenia w tekście niż piękny jego kształt, rytmika czy skomplikowane środki poetyckiego wyrazu. Nie znaczy to oczywiście, że poeta nie potrafił pisać z takim technicznym kunsztem, jak Mickiewicz czy Słowacki. Znamy przecież wiersze pisane regularnym jedenasto- czy nawet piętnastozgłoskowcem (polską odmianą miary heksametrycznej).
Poeta myśli w wierszach Norwida ujawnia się w tekstach jako podmiot – erudyta. Posługuje się on słownictwem zaczerpniętym z kultury antyku grecko – rzymskiego, z mitologii, nauki, socjologii,historii, politologii, wierzeń ludowych. Intelektualizm jego tekstów góruje ponad emocjonalnością, co było całkowitym zaprzeczeniem dotychczasowych norm romantycznych. Poeta jest według niego wyrazicielem wartości moralnych i tradycji kulturowych, a nie kimś tworzącym pod dyktando niewyrobionej publiczności. Poezję należy traktować jak pewną misję apostolską, opartą na rzetelnej pracy, a nie na często wątpliwym i niesprecyzowanym natchnieniu. Takimi opiniami Norwid siał zgorszenie wśród wszystkich czytelników zakochanych w poezji wielkich wieszczów. Z romantykami łączyła go właściwie tylko jedna idea dotycząca aktu tworzenia: przekonanie, że najważniejszą misją sztuki jest dążyć do prawdy i budzić sumienia. Norwid nie buntuje się przeciwko Bogu, nie męczą go pytania egzystencjalne, obce były mu romantyczne postulaty budowania czegoś na kształt Nowego Kościoła. Jego trwały, dekalogowy system wartości nie miał nic wspólnego z mickiewiczowską ideą poświęcenia, walki, zemsty.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -
Fenomen twórczości Norwida
Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskimDo Cypriana Norwida przylgnęła etykieta poety myśli. Jego wielcy poprzednicy ogromną wagę przywiązywali do zewnętrznego kształtu artystycznego dzieła. Norwid uważał, że ważniejsza jest treść i ukryte znaczenia w tekście niż piękny jego kształt, rytmika czy skomplikowane środki poetyckiego wyrazu. Nie znaczy to oczywiście, że poeta nie potrafił pisać z takim technicznym kunsztem, jak Mickiewicz czy Słowacki. Znamy przecież wiersze pisane regularnym jedenasto- czy nawet piętnastozgłoskowcem (polską odmianą miary heksametrycznej).
Poeta myśli w wierszach Norwida ujawnia się w tekstach jako podmiot – erudyta. Posługuje się on słownictwem zaczerpniętym z kultury antyku grecko – rzymskiego, z mitologii, nauki, socjologii,historii, politologii, wierzeń ludowych. Intelektualizm jego tekstów góruje ponad emocjonalnością, co było całkowitym zaprzeczeniem dotychczasowych norm romantycznych. Poeta jest według niego wyrazicielem wartości moralnych i tradycji kulturowych, a nie kimś tworzącym pod dyktando niewyrobionej publiczności. Poezję należy traktować jak pewną misję apostolską, opartą na rzetelnej pracy, a nie na często wątpliwym i niesprecyzowanym natchnieniu. Takimi opiniami Norwid siał zgorszenie wśród wszystkich czytelników zakochanych w poezji wielkich wieszczów. Z romantykami łączyła go właściwie tylko jedna idea dotycząca aktu tworzenia: przekonanie, że najważniejszą misją sztuki jest dążyć do prawdy i budzić sumienia. Norwid nie buntuje się przeciwko Bogu, nie męczą go pytania egzystencjalne, obce były mu romantyczne postulaty budowania czegoś na kształt Nowego Kościoła. Jego trwały, dekalogowy system wartości nie miał nic wspólnego z mickiewiczowską ideą poświęcenia, walki, zemsty.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -